واخواهی از حکم غیابی چیست؟

مطابق ماده 305 قانون آیین دادرسی مدنی واخواهی حق محکوم علیه غایب است. واخواهی باید به موجب دادخواست باشد و در صلاحیت دادگاه صادر کننده حکم می باشد. رسیدگی به واخواهی از احکام غیابی برابر عمومات و مقررات رسیدگی در مرحله بدوی است.

شرایط حکم غیابی چیست؟

حسب ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی حکم غیابی بدین صورت تعریف می شود:

احکام دادگاه ها در اصل حضوری است، مگر آنکه خوانده، وکیل یا نماینده قانونی وی در هیچ کدام از جلسات دادگاه شرکت نکرده باشد و اینکه به طور کتبی هم دفاع نکرده باشد و یا اخطاریه هم به طور واقعی ابلاغ نشده باشد که به ان حکم غیابی گفته می شود.

به همین دلیل است که می گویند قانونا محکوم علیه می تواند از حق واخواهی از حکم غیابی خود استفاده نماید. بنابراین حکم غیابی دارای 3 شرط می باشد :

1. خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حضور نداشته باشد.
2. از ناحیه خوانده یا وکیل یا نماینده قانونی وی در پاسخ به دعوی دفاع کتبی نشده باشد.
3. اخطاریه مربوط به خوانده ابلاغ واقعی نشده باشد.

1. مهلت واخواهی از حکم غیابی

   حسب ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی مهلت واخواهی از حکم غیابی که در کشور هستند مدت 20 روز است و برای کسانی که اقامتشان در خارج از کشور است 2 ماه از تاریخ واقعی می باشد. مگر اینکه کسی که معترض است ثابت نماید عدم اقدام به واخواهی مورد نظر در این مدت معین به دلیل عذری بوده که موجه است.

   واخواه باید موجه عذر خود را در ضمن دادخواست واخواهی به دادگاه صادر کننده اعلام نماید تا مورد بررسی از سوی دادگاه قرار گیرد. لذا، اگر دادگاه ادعای مورد نظر را موجه بداند قرار قبول را صادر و اجرای حکم نیز متوقف می شود.

   دلایل زیر از جهات عذر موجه محسوب می شود :

   1. مریضی که موجب شود فرد مانع از حرکت گردد.
   2. فوت یکی از والدین و یا همسر و اولاد شخص.
   3. توقیف یا حبس به طوری که نتوان در مهلت مقرر دادخواست واخواهی را اعلام نمود.
   4. رخ دادن حوادث قهریه، مانند زلزله، سیل و حریق.

منبع: https://yaghobilawyer.com/%D9%88%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%BA%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C/

 نوشته شده توسط علیرضا کریمی در دوشنبه 100/8/17 و ساعت 9:19 صبح | نظرات دیگران()