دوستداران وب پارسی
بیماریهای لثه مثل عقب رفتگی لثه، نیاز به درمان پیوند لثه دارند. پیوند لثه نوعی از عمل جراحی دندان است که نسبتا روشی سریع و آسان میباشد. در این عمل متخصص پریودنتیت از سقف دهان، بافت لثه را برداشته و از آن برای لثهی آسیب دیده استفاده میکند. عقب رفتگی لثه به آرامی رخ میدهد و به همین دلیل بسیاری از مردم متوجه بروز این اتفاق نمیشوند. در صورت عدم درمان چنین مشکلاتی، ممکن است در نهایت منجر به از دست رفتن دندان فرد شود. پیوند لثه در بیشتر موارد جنبهی درمانی دارد، ولی برخی از مردم برای اصلاح طرح لبخند خود از این روش استفاده میکنند که در این صورت جنبهی زیبایی دارد.
لثه ها نوعی بافت هستند که روی ریشه دندان را پوشانده و اطراف دندان ها را احاطه کرده اند. به طور معمول بین دندان و لثه، خطی موسوم به خط لثه قرار دارد. زمانی که این خط بالاتر از حد معمول باشد، میگویند که لثه تحلیل رفته ، پسروی کرده یا بالا رفته است.
از آنجایی که تحلیل رفتن لثه به مرور زمان و کم کم اتفاق می افتد، بسیاری از افراد متوجه آن نمیشوند، تا زمانی که آسیب جدی به لثه و دندانشان وارد شود. تحلیل لثه میتواند به مرور زمان باعث ظاهر شدن ریشه دندان، لق شدن و حتی باعث افتادن آن شود.
هرچند که در برخی موارد عمل جراحی پیوند لثه به منظور زیبایی و برای اصلاح لبخند لثه ای استفاده میشود، اما در اغلب موارد این عمل جراحی به دلیل پیشگیری یا درمان لثه تحلیل رفته انجام داده میشود.
مسواک زدن شدید، بیماریهای لثه، و سابقه استفاده از درمانهای ارتودنسی شایعترین عوامل تأثیرگذار در پیشروی تحلیل لثه هستند. از دیگر علل تحلیل لثه می توان به دندان قروچه، نامرتبی دندان و مصرف تنباکو نیز اشاره نمود. البته، کارشناسان معتقدند ابتلا به این عارضه دست کم تا 50% ناشی از عوامل ژنتیکی است.
سه نوع پیوند لثه وجود دارد:
این روش ترجیحی برای افرادی است که لثه های نازکی دارند و برای افزایش حجم و جلوگیری از عقب رفتن آنها به بافت اضافی نیاز دارند. در این روش، مستقیما تکه کوچکی از بافت لایه بالایی سقف دهان برداشته می شود و توسط بخیه به ناحیه ای که به بافت لثه نیاز دارد پیوند زده می شود.
این متداول ترین روشی است که برای درمان عقب روی لثه از آن استفاده می شود. طی این روش، برش کوچکی در پوست سقف دهان (کام) ایجاد می شود، تکه کوچکی از بافت زیر آن، که بافت پیوندی زیر اپیتلیال نام دارد، برداشته می شود، و سپس با بخیه به بافت لثه تحلیل رفته متصل می شود. پس از برداشته شدن بافت همبند مورد نیاز برای پیوند، محل بریده شده در سقف دهان با بخیه دوخته می شود.
این روش ترجیحی برای افرادی است که بافت لثه زیادی در نزدیکی دندانی که ریشه آن آشکار شده است دارند. بافت پیوند به جای سقف دهان، از لثه اطراف یا نزدیک دندان مورد نظر برداشته می شود. ابتدا بخش کوچکی از بافت پیوند بریده می شود به نحوی که یک لبه آن هنوز چسبیده باشد. سپس لثه بالا یا پایین کشیده می شود (بسته به اینکه دندان در فک پایین یا بالا واقع شده باشد) تا روی سطح ریشه آشکار شده دندان را بپوشاند. انتهای لثه با بخیه در جای خود دوخته می شود. این روش فقط در افرادی که بافت لثه زیادی در مجاورت دندان دارند قابل انجام است. پیوند پدیکل معمولاً موفق ترین نوع پیوند لثه است، زیرا جریان خون را در هیچ قسمتی از دهان قطع نمی کند.
بعد از درنظر گرفتن همهی شرایط برای انتخاب نوع عمل جراحی، آمادگی زیادی برای انجام پیوند لثه لازم نیست. اما یکی از مهمترین نکات، وجود یک فرد جهت همراهی بیمار میباشد زیرا داروهایی که برای کنترل درد تجویز میشوند برای مواردی مثل رانندگی خطرناک است. پیوند لثه، جراحی سختی نیست و نیاز به بستری شدن بیمار ندارد. مراقبتهای بعد از پیوند لثه که توسط پریودنتیست به بیمار گفته میشود، حتما باید رعایت شوند تا مشکلی برای فرد پیش نیاید.
هزینه پیوند لثه بر اساس بر اساس نوع روش متفاوت است. و بستگی به این دارد که جراح لثه چه روشی را برای عمل شما بکار میبرد. اگر تحت پوشش بیمه باشید و هدف از درمان تنها پیشگیری از بروز بیماری یا جلوگیری از پیشرفت یماری لثه باشد، بیمه بخشی از هزینه پیوند لثه را تقبل خواهد کرد. اما اگر تنها جهت زیبایی عمل کنید باید همه پول را خودتان شخصا پرداخت کید.
مراقبت صحیح از دهان و دندان و رعایت یک برنامه خوب بهداشتی به جلوگیری از تحلیل رفتن لثه کمک میکند و از عوامل پیشگیرانه به موارد زیر می توان اشاره کرد:
در برخی از موارد کاشت ایمپلنت دندان، پیوند استخوان تنها اقدامات تکمیلی نیست که پزشک متخصص برای زمینه سازی کاشت ایمپلنت دندان انجام میدهد، و ممکن است پیوند لثه را برای موفقیت بهتر کاشت دندان نیز توصیه کند. عمل پیوند لثه به طور همزمان بعد از کشیدن دندان جهت ایمپلنت انجام میشود تا از عقب نشینی بافت لثه و حفظ توده استخوانی کمک کند.
اما تحلیل و ضعیف شدن لثه یکی از عوارض بعد از کاشت ایمپلنت دندان میتواند باشد که بعد از مدتی از کاشت ایمپلنت برای بیمار رخ میدهد. از این رو برای تقویت و ذخیم کردن این بافت، باید پیوند لثه ایمپلنت در آن محل صورت بگیرد. این پیوند لثه ایمپلنت معمولا از بافت همبند نحیه کام گرفته میشود اما امکان دارد که بتوان از نقاط دیگر دهان نیز پیود لثه صورت بگیرد.
منبع: دکتر شهرام اسعدی
ادامه مقاله: https://drshahram.com/gum-transplant/